Ik heb het altijd spijtig gevonden dat ik de eerste maand en half Finn niet in de draagdoek heb kunnen dragen omwille van de pijn van mijn keizersnede.
Eenmaal ik hem kon dragen wou hij natuurlijk al niet meer als baby in die draagdoek gaan liggen :-)
Het liefst zit hij met zijn gezicht naar buiten zodat hij alles goed kan zien. Als je dan voor de spiegel gaat staan moet hij altijd lachen.
Jammer dat hij dit na een tijdje ook wel beu wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten