Heel de zwangerschap heb ik goed uit de voeten gekunnen, niet al teveel last gehad behalve de misselijkheid de eerste weken, af en toe wat last van branderig maagzuur en van een branderig gevoel in de slokdarm maar alles lijkt al zolang geleden en is dan ook vergeten (ja zelfs al vergeven kleine)
Maar nu begint het me toch weer wat tegen te steken. Vermoeid door de slapeloze nachten. Weet met mezelf soms ook geen blijf.
Wil me zo even zetten, neen toch niet
even liggen op die kant, neen toch maar niet
pff terug even recht zitten pff pff
zondag en maandag had ik dan ook nog eens last van een heel pijnlijke buik en steken in de onderbuik. Toch even langs spoed geweest 's avonds en een nachtje ter observatie moeten blijven. Nog minder geslapen natuurlijk.
2 weken lijkt nog zo zo lang van mij mag hij echt wel komen.
Maar dat gaat niet het geval zijn. Bij de controle deze morgen niet het nieuws gekregen dat ik had gehoopt.
Baby ligt toch nog vrij hoog hoor mevrouw. Hij zou nu toch wel al wat ingedaald moeten zijn.
Het gaat waarschijnlijk niet voor direct zijn.
pff
Maar oke we zullen maar afwachten en hem zijne tijd laten nemen
Er zal toch niets anders opzitten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten